Στέγη Πολιτισμού «Γιάννης Ρίτσος» στην Πετρούπολη

Τη Στέγη Πολιτισμού «Γιάννης Ρίτσος» εγκαινιάζει ο Δήμος Πετρούπολης το Σάββατο 9 Νοέμβρη στις 7 το απόγευμα. Η Στέγη θα λειτουργεί στο ιδιόκτητο νεοκλασικό κτίριο (Αγ. Δημητρίου και Αθ. Διάκου) και θα στεγάζει πολιτιστικές εκδηλώσεις, εικαστικές εκθέσεις, ομιλίες και διαλέξεις. Η εκδήλωση για τα εγκαίνια περιλαμβάνει μια συνοπτική παρουσίαση της ζωής και του έργου του Γ. Ρίτσου, απαγγελία ποιημάτων του από σπουδαστές της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Πέτρας» του Δήμου Πετρούπολης, προβολή φωτογραφιών και χειρογράφων του ποιητή και μουσική από το Σύνολο Φλάουτων του Δημοτικού Ωδείου Πετρούπολης. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Το παραμύθι

(3. "το παραμύθι", ελαιογραφία σε καμβά)

Στίχοι:  

Μαριανίνα Κριεζή

 Μουσική:  

  Διονύσης Τσακνής

1.

Διονύσης Τσακνής & Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου

Φτιάχνουν απόψε με κουρέλια και σανίδια

έναν συνοικισμό αυτόνομο

Αυτοί που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια

και στον υπόνομο

Κι εσυ που ψάχνεις το κουκί και το ρεβίθι

στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε

Φτιάξε μαζί τους το δικό σου παραμύθι

γιατί χανόμαστε

Μες το δικό σου παραμύθι ξαναβρές το

το ξεχασμένο μονοπάτι σου

Και ξαναχάσ’ το, ξαναβρές τo, ξαναπές το

το τραγουδάκι σου

 Ξελεύθερώνω την ωραία πεταλούδα

από τη σφραγισμένη γυάλα της

Να σου δανείσει τα φτερά της τα βελούδα

και τα μεγάλα της

Κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη

αυτών που χάμω τα πετάξανε

Φτιάξε καρδιά μου

το δικό σου παραμύθι

αλλιώς τη βάψαμε

Φτιάχνω απόψε με κουρέλια και σανίδια

έναν συνοικισμό αυτόνομο

Μ’ αυτούς που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια

και στον υπόνομο

Κι αντί να ψάχνω το κουκί και το ρεβύθι

στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε

Φτιάχνω μαζί σας το δικό μας παραμύθι

γιατί χανόμαστε

Μες το δικό μας παραμύθι ξαναβρές το

το ξεχασμένο μονοπάτι σου

Και ξαναχάσ’ το, ξαναβρές το, ξαναπές το

το τραγουδάκι σου

Μπέρτολτ Μπρεχτ: “Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας”

Wer zu Hause bleibt , wenn der Kampf 

beginnt

“Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας

Κι αφήνει άλλους ν’ αγωνιστούν για την υπόθεσή του

Πρέπει προετοιμασμένος να ‘ ναι : γιατί

Όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί

Θα μοιραστεί την ήττα.

Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα

Αυτός που θέλει τον αγώνα ν’ αποφύγει : γιατί

Θ’ αγωνιστεί για την υπόθεση του εχθρού

όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί.”

6 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΑΠΕΡΓΙΑ με το Π.Α.ΜΕ.

(2. "Κοκκινο Ποτάμι", ελαιογραφία σε καμβά)

...θα ρθουν καιροί όπου ο εργάτης θα είναι καλλιτέχνης και ο καλλιτέχνης εργάτης

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Ξεκινάμε στη μέση του Φθινοπώρου...

Σας καλωσορίζουμε στο ταξίδι μας...

Και σας καλούμε στον αγώνα μας, στείλτε μας δημιουργίες σας, σκέψεις σας και ο,τι ευφραίνει την ψυχή σας...

***************

Μια ημέρα...

κάθεσαι σπίτι μόνος, βλέπεις τηλεόραση, βγαίνεις βόλτα, δουλεύεις, είσαι άνεργος, δεν έχεις λεφτά, χαζεύεις στο ιντερνετ, άγχος, μέλλον;, κοιτάς απο το παράθυρο

και σκέφτεσαι

και έχεις όνειρα

και πιάνεις το πινέλο

και ζωγραφίζεις

έτσι απλά

το συζητάς με φίλους

σε ακολουθούν

και Μια Ημέρα

παύει να είναι μια απλή καθημερινή μέρα

σκέφτεστε, ονειρευόσαστε, ζωγραφίζετε

γιατί;

οι καιροί δύσκολοι

όμως θα ρθουν καιροί (θα τους διεκδικήσουμε)

όπου

ο εργάτης θα είναι καλλιτέχνης και ο καλλιτέχνης εργάτης.

***************

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

Влади́мир Влади́мирович Маяко́вский
Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Μαγιακόφσκι

"..Το παλιό απ'την καρδιά τίναξε το!
Τα δικά μας πινέλα είν' οι δρόμοι.
Οι πλατείες- οι δικές μας παλέτες.
Των καιρών το βιβλίο
το χιλιόφυλλο,
δεν τραγούδησε την επανάσταση ακόμα.
Φουτουριστές μου εσείς, παλιόφιλοι,
τυμπανοκρούστες και ποιητές, στους δρόμους!"

(1. "Μαγιακόφσκι", ελαιογραφία σε καμβά)

ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο

Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.

Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την 

ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.






ΟΧΙ ΔΕ ΣΟΥ ταιριάζει εσένα Μπελογιάννη τούτο το σιωπηλό πένθος
τούτες οι μαύρες κορδέλες άκρη άκρη στο φουστάνι της άνοιξης
τούτο το πράσινο σαπούνι που λιώνει ξεχασμένο στη σκάφη θολώνοντας το νερό.
Για σένανε είναι οι μεγάλες σάλπιγγες, τα μεγάλα τύμπανα
οι μεγάλες καμπάνες και οι μεγάλες παρελάσεις
ο μεγάλος όρκος των λαών πάνω στο φέρετρό σου
η μεγάλη μέρα της τριάντα του Μάρτη
που μπαίνει στο καινούργιο εορτολόγιο των ηρώων και των μαρτύρων της ειρήνης.

Έφυγες τώρα Νίκο
ανάβοντας μ' ένα γαρύφαλλο από φλόγα το κουράγιο του κόσμου,
ανάβοντας την ελπίδα στην καρδιά των λαών,
ανάβοντας τους αστερισμούς της ειρήνης στο στερέωμα του κόσμου,
πάνω απ' τις πεδιάδες τις σπαρμένες κόκαλα.
Έπεσες, Νίκο, με τα αυτί σου κολλημένο στην καρδιά του κόσμου,
ν' ακούς τα βήματα της λευτεριάς να βαδίζουν στο μέλλον,
ν' ακούς το μέλλον να ξεδιπλώνει εκατομμύρια κόκκινες σημαίες
πάνω απ' το γέλιο των παιδιών και των κήπων.

Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά
πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει.

Γιάννης Ρίτσος 1952